مایه اصل و نسب در گردش ایام زر است

                                                                 خون دل‏ها می‏خورد تیغی که صاحب جوهر است

دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست 

                                                                 جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است

شصد و شاهد هر دو دعوای بزرگی می کنند

                                                                  پس چرا انگشت کوچک لایق انگشتر است

آهن و فولاد از یک کوره می‏آیند برون 

                                                                  آن یکی شمشیر گردد ،دیگری نعل خر است

گر ببینی ناکسان بالا نشینند صبر کن

                                                                   روی دریا کف نشیند ،قعر دریا گوهر است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: